به گزارش یک پژوهشگر و زبان شناس در نشست لهجه اصفهانی با موضوع «نگاهی بر لهجه اصفهانی از دیدگاه زبان‌شناسی تاریخی» گفت: گویش دارای نظام آوایی، واژگانی و دستور زبانی است، اما در لهجه تنها نظام آوایی و گاه واژگانی داریم و نظام دستور زبانی در لهجه حاکم نیست.
منصور قاسمی با بیان اینکه گویش‌ها شیوه‌های گفتاری متفاوتی دارند که به آن لهجه می‌گوییم، گفت: در استان اصفهان گویش‌های میمه‌ای، وزوانی، خوانساری، گلپایگانی، نائینی و انارکی داریم که این گویش‌ها در روستا‌های پیرامون همان گویش‌ها را با لهجه‌های خاص تلفظ می‌کنند.
این اصفهان شناس افزود: اهمیت زبان‌ها و گویش‌ها به حدی است که در تیم‌های باستان‌شناسی در کشور‌های مختلف زبان‌شناسانی حاضر هستند و به رمزگشایی معما‌هایی که در کشفیات جدید وجود دارد کمک می‌کنند.
قاسمی با بیان اینکه لهجه‌های گوناگون در ایران به فارسی میانه متصل می‌شوند، گفت:اما گویش‌ها در ایران به فارسی باستان و زبان‌های اوستایی و آریایی وصل می‌شوند؛ بنابراین گویش‌های متداول در استان اصفهان قدیمی‌تر از لهجه‌ها هستند.